وکیل مختصص دعاوی وصول سفته

بر عهده متحد اصلی و ظهرنویس و ضامن می باشد.

توجه به شرایط قانونی و ضمانت اجراهای متفاوتی که برای چک پیش‌بینی‌شده ، گرفتن چک در معاملات بهتر از سفته است چون چک از طریق حقوقی ،کیفری و ثبتی قابل وصول است اما سفته فقط از طریق حقوقی قابل پیگیری است.

چنانچه صادرکننده و متعهد سفته شرکت و شخص حقوقی باشد باید در دادخواست قسمت خوانده نام شرکت نوشته شود و به اسم مدیر عامل اشاره گردد وگرنه دعوا رد می شود.

دارنده و طلبکار سفته به اختیار خود می تواند به صورت یک جا در دادگاه محل اقامت خوانده طرح دعوا کند و یا به صورت جداگانه نسبت به بعضی از سفته ها طرح دعوا مطرح نماید که در این صورت اگر مبلغ سفته کمتر از ۲۰ میلیون تومان باشد باید در شورای حل اختلاف محل اقامت خوانده دعوا مطرح گردد

بله منع قانونی وجود ندارد، اما برای اقدام حقوقی حتما باید تاریخ سررسید سفته درج شود و این عمل جعل محسوب نمی‌شود مگر اینکه سفته به صورت امانت در اختیار دارنده باشد که با این کار مرتکب خیانت در امانت و سوءاستفاده از سفید مهر یا سفید امضا شده است.

مطابق قانون آیین دادرسی مدنی هم در محل اقامت خوانده و هم در محل انجام تعهد می توان مبادرت به طرح دعوا نمود اما دیده می‌شود که در برخی از مراجع قضایی و شوراها ملاک را محل اقامت خوانده می دانند بنابراین دارنده نمی‌تواند در حوزه قضایی در محل سکونت خود طرح دعوا کند.

اگر محل صدور و وصول آن در یک شهر باشد ظرف ۱۵ روز از تاریخ سررسید سفته می توان علیه ظهرنویس اقامه دعوا نمود و اگر محل صدور و وصول آن در دو شهر باشد ظرف ۴۵ روز از تاریخ سررسید سفته می توان اقامه دعوا نمود و اگر محل صدور سفته خارج از ایران باشد و محل وصول داخل ایران، ظرف مدت ۴ ماه از تاریخ سررسید می‌توان علیه ظهرنویس طرح دعوا نمود وگرنه دعوا علیه ظهرنویس امکان پذیر نمی باشد

خیر مگر اینکه ذینفع بخواهد اعمال متعهد و مسئول سفته و متعهد را توقیف کند که به آن تامین خواسته گفته می شود.

بله، اصل بر مدیون بودن است مگر اینکه خلاف آن با اسناد و مدارک ثابت شود مانند این که سفته بابت تضمین انجام کاری و تخلیه محل استیجاری بوده که شخص تعهدش را انجام داده یا مستاجر ملک را تخلیه کرده است که دارنده، طلبکار وجه سفته نمی باشد و باید آن را برگرداند .